“Soms denk ik: “Was ik maar thuisgebleven”

Rosalie (25) werkt fulltime als lerares op een basisschool in Weesp. Na een lange dag voor de klas moet ze terug naar haar dure, gebrekkige woning in Bussum. Met haar baan, familie en jeugdherinneringen op een andere plek, vraagt ze zich af wat ze daar doet.

“Ben je wel eens in Weesp geweest?”, vraagt Rosalie. Wanneer ze over haar geboortestad vertelt, gaan haar ogen twinkelen. Ze woont in Bussum, omdat ze een woning in Weesp niet kon betalen, maar zou graag terug verhuizen. “Ik heb hier niks te zoeken”, zegt ze. “In Weesp heb ik op iedere hoek een herinnering.”

Het nest uit
Rosalie woonde tot voor kort nog bij haar moeder en stiefvader. Daar had ze het helemaal niet verkeerd. Toch besloot ze om een eigen woning zoeken. “Je moet toch een keer”, zegt ze. Met veel kans op een baan na haar studie, was Rosalie vastbesloten om op eigen benen te staan. “Je eigen plek is belangrijk”, zegt ze. “Dan kan je eindelijk zelf dingen ontdekken.”

Uiteindelijk huurt ze een woning boven een restaurant. De dingen die Rosalie ontdekte: een afgekeurde CV-ketel, verouderde bedrading en een rookgaspijp die vervuilde lucht in de kamer blies.

Woning met gebreken
“Ik had geluk dat het ging lekken”, vertelt Rosalie. Zo kwam ze erachter dat de afvoerpijp voor rook niet naar buiten leidde. De rook blies gewoon haar keuken in. Levensgevaarlijk! Misschien was het wel een geluk bij een ongeluk dat haar woning tochtig is. “Als er een beetje wind staat, waai ik van de bank af.”

De afvoer is inmiddels vervangen. Als Rosalie zelf de kitspuit pakt, kan ze nog wel wat gaten dichten, maar Rosalie vindt liever een andere woning: “Hier kan ik geen 10 jaar blijven zitten.”

Geen andere opties
“Ik ben het stadium voorbij om samen met vriendinnen te kopen of huren”, zegt Rosalie. Kopen lijkt alleen een verre droom. “Als ik nu een hypotheek aanvraag, kan ik met mijn salaris alleen een lening krijgen voor een parkeerplaats, of een ligplaats voor een bootje.”

Rosalie overdrijft niet. Als fulltime basisschoollerares verdient ze niet onaardig. Toch ligt haar maximale hypotheek als starter rond de 150.000 euro. Daar is geen huis voor te koop. “Ik denk dat ik het maar moet uitzingen tot ik aan de beurt ben”, verzucht ze. Daarna voegt ze wrang toe: “Of wachten tot de markt instort.”

Lastig te begrijpen
Voor Rosalie is heel de situatie lastig te begrijpen. “Als we ons zo druk maken over het milieu, laat mensen dan ook dicht bij hun werk wonen.” Ze vindt het schrijnend om te zien hoeveel leeftijdsgenoten niet aan hun eigen plekje kunnen komen. Hoewel ze met (stief)ouders als Rosalie beter thuis kunnen blijven. “Zo slecht had ik het nog niet.”

Rosalie werd door de Gooise Corporaties geïnterviewd om aandacht te vragen voor de woningnood in de Gooi- en Vechtstreek. In deze regio wachten ruim 15.000 woningzoekenden tot er een geschikte woning vrijkomt.  Met lange wachtlijsten en een stop op nieuwbouwprojecten is het einde van de woningnood helaas nog niet in zicht.